Berceuse yiddish : "Sur la route", Itsik Manger

En musique, ici.


דריי קיין מזרח דריי קיין מערב און די רעשט קיין דרום,
און דער בוים געלאזט אליין, הפקר פארן שטורעם.
זאג איך צו מיין מאמען, הער, זאלסט מיר נאר ניט שטערן,
וועל איך מאמע איינס און צוויי באלד א פוגל ווערן,
איך וועל זיצן אויפן בוים און וועל אים פארוויגן.
איבערן ווינטער מיט א טרייסט מיט א שיינעם ניגון.

ים, טרי, טרי, טרי, טרי, ......

און דאס ווינטער לייבל נעם טו עס אן דו שוטה
אויב דו ווילסט נישט זיין קיין גאסט צווישן אלע טויטע.
איך הייב די פליגל, ס'איז מיר שווער, זאג איך, צופיל זאכן
האט די מאמע אנגעטאן דעם פייגעלע דעם שוואכן,
קוק איך טרויעריק מיר אריין אין דער מאמעס אויגן
ס'האט איר ליבשאפט נישט געלאזט ווערן מיך א פוייל.
אויפן וועג שטייט א בוים שטייט ער איינגעבויגן
אלע פויגלען פון דעם בוים זיינען זיך צעפלויגן.

ים, טרי, טרי, טרי, טרי, ...''

אלע פויגלען פון דעם בוים זיינען זין צעפלויגן,

Oyfn veg shteyt a boym,
Ayngeboygn,
Feygl funem boym
Zaynen tsefloygn.
Dray keyn mayrev,
dray keyn mizrekh,
Un der resht - keyn dorem,
Un der boym gelozt aleyn
Hefker far dem shturem.
Zog tsu mamen :
Zolst mir nor nit shtern ;
Vel ikh, mame, eyns, tsvey
Bald a foygl vern…
Zitsn oyfn boym
Un vel farvign
Iber' vinter mit a treyst,
Mit a sheynem nign.
Yam tari raram, hay tari raram
Hay tari raram, hay tariram
Yam tari raram, hay tari raram
Hay tari rariram.

Un dos vinter-laybl,
Tu, du shoyte,
Oyb du zayn keyn gast
Tsvishn al' toyte…
Kh'heyb di fligl, s'iz mir shver,
Tsu fil, tsu fil zakhn,
Hot di mame in geton
Ir feygele shvakhn.

Zogt di mame : - nit', kind -
Veynt mit trern -
'Lile oyfn boym
Farfroyrn vern.
Zog ikh : - mame, s'iz a shod

Dayne sheyne oygn,
Eyder vos un eyder ven,
Bin ikh mir a foygl.
Veynt di mame :
Ze, um gotes viln,
Nem mit a shalikl,
Kenst zikh nokh farkiln.
Kaloshn zikh on,
S'geyt sharfer vinter
Un di kutshme nem oykh mit -
Vey iz mir un vind mir…
Yam tari rara

Kuk mir arayn
In mayn mames oygn,
S'hot ir nit gelozt
Vern mir a foygl…
Oyfn veg a boym
Shteyt ayngeboygn,
Ale feygl funem boym
Zaynen zikh tsefloygn…
Yam tari raram…

Sur la route il y a un arbre, un arbre tout courbé
Tous les oiseaux de cet arbre se sont envolés...
Et l'arbre, seul, abandonné, est livré à la tempête
Je dis à ma mère, écoute, ne m'empêche surtout pas !
Je vais, maman, et une et deux, devenir oiseau...
J'irai sur l'arbre et je le bercerai
Par delà l'hiver, avec une belle chanson...
La mère dit à l'enfant (et elle pleure avec des larmes) :
Tu risques sur l'arbre, o mon Dieu, de prendre froid...
Je dis : Maman, c'est dommage... Tes beaux yeux... Mais je suis déjà oiseau.
La mère pleure : Itsik, ma couronne ! Prends pour l'amour de Dieu, prends au moin un petit châle : dehors tu risques de geler. Et les bottines, chausse-les, l'hiver est rude.
Et prends aussi le lainage. Pour moi, la peine et l'amertume.
Et prends le manteau d'hiver, mets-le, inconscient ! Si tu ne veux pas être hôte à la table des morts.
Je soulève l'aile, ça m'est difficile.
De trop, trop de choses
La mère a habillé
Son faible petit oiseau
Je regarde tristement les yeux de ma mère :
Son amour ne m'a pas permis de devenir oiseau.
Sur la route il y a un arbre..."